Help ik ben geblesseerd en ik heb een wedstrijd!

Mijn man Hans is hardloper. Eigenlijk is hij marathonloper. Dat vindt hij het leukste om te doen. Hij loopt ongeveer 2 marathons per jaar. De afgelopen 3 jaar kampt hij steeds vaker met kuitklachten.

Wat raar” zeg ik dan altijd sarcastisch. Nu moet je het volgende weten. Hij is eigen ondernemer en werkt meer dan 40 uur en zit ook 40 uur in de auto of op kantoor. Hij zit dus veel. Als hij thuis komt trekt hij vaak snel zijn hardloopkleding aan en gaat een rondje van 7 of 10 km lopen. Soms heeft hij een schema, soms ook niet. Dit is helemaal afhankelijk of er een marathonwedstrijd op de agenda staat. Zo staat er eind maart de strandmarathon op het programma. Hij bedenkt dat in november dat hij die wel wil gaan lopen. De maanden augustus, september en oktober heeft hij niets gedaan. En dan moet je je ook voorstellen dat hij echt niet heeft gelopen. De reden? Hij had zo’n last van zijn kuiten en vond dat hij even rust nodig had. Super natuurlijk. Maar dan heeft hij een nieuwe marathon op het oog en hup daar gaat hij weer. Nee, natuurlijk niet langzaam opbouwen, maar lekker starten met 3x per week ongeveer 10 km per keer hardlopen. En aangezien hij ook niet langzaam kan lopen is het gemiddeld tempo ongeveer 5 min per km. Dat gaat in het begin altijd goed. De afstanden worden langer en de intensiteit van de trainingen worden opgevoerd. En dan komt het moment dat hij laat weten dat zijn kuiten wat strakker beginnen te staan.

En ja hoor, na een maand is het raak. Elke keer als hij gaat lopen of terug komt van het lopen zegt hij: “Ik heb zo’n last van mijn kuit’. Ga dan even naar de fysiotherapeut, je kuit los laten maken of dry needling laten doen. Ondanks dat ik zelf fysiotherapeut ben, luistert hij totaal niet naar me. Hij vraagt me wel om advies, maar doet er niets meer. Dus daar ben ik maar mee gestopt. Ook behandel ik hem niet meer, want ik doe het vanuit zijn perceptie altijd verkeerd. Gelukkig weten andere patiënten mijn behandelingen wel te waarderen.

Maar nee, meneer gaat niet naar de fysiotherapeut en traint door. De pijn wordt steeds erger en vervolgens komt dan altijd de vraag: “vind je dat ik die wedstrijd wel moet lopen???” Tja, wat wil je dat ik zeg!

Het komt zo vaak voor dat ik hardlopers tegen komen die het maar een pijntje voelen en dan toch maar door blijven trainen. “Het gaat vast wel over” denken ze. Natuurlijk gaat het niet over. Je hebt een wondje aan je arm en als je daar aan blijft krabben gaat het nooit dicht. En dat is precies hetzelfde wat je doet met je spieren en pezen. Ze hebben een interne schade opgelopen en je moet je lijf de tijd geven om te herstellen. Doe je dat niet, dan blijf je dat interne wondje maar kapot maken totdat je lijf zegt… “En nu ben ik er klaar mee, ik geef je zoveel pijnprikkels dat je niet meer kunt lopen”.
“Maar ik wil zo graag die wedstrijd lopen”. “Ik lag zo op schema met mijn trainingen”. “Mijn conditie is beter dan ooit”. “Als ik deze wedstrijd nog doe neem ik daarna rust”. Ik kan nog wel verder doorgaan met meer argumenten waarom hardlopers toch door blijven lopen.
Hans met nog vier andere lopers bij de strandmarathon Zandvoort – Scheveningen

Mijn advies? Wanneer je lijf anders begint aan te voelen dat je vind dat het hoort, als je pijntje begint te krijgen dan is dat het teken dat er iets in je lijf aan de gang is wat niet hoort. Je hebt je als het ware gestoten tegen de muur. En je moet je lijf laten helen. Ga naar een fysiotherapeut en overleg wat je het beste kunt doen. Ik krijg dan vaak de reactie terug. ‘mijn fysiotherapeut wil dat ik helemaal stop met hardlopen en dat wil ik helemaal niet’. Ik hoor dit vaker. Ik snap dan ook dat er toch doorgelopen wordt. Ik ben zelf ook hardloper en ik wil ook gewoon verder met mijn trainingen. Er is ook een middenweg. Door goed te kijken naar je trainingsschema, kun je ook pauzes van een paar dagen of een week inlassen. Belangrijk hierbij is dat je dat het beste dus kunt doen gelijk wanneer je iets voelt.

Wanneer je langer wacht zal je herstel en dus ook je rustpauze dat je niet kan trainen langer zijn. Dus voel je iets, las dan direct even een pauze in van een paar dagen of een week dat je niet traint en/of overleg met de fysiotherapeut.

Natuurlijk kan je ondertussen wel andere trainingen doen, zoals zwemmen, krachttraining, fietsen enzovoorts. Doe dat dan ook. Het is niet alleen goed dat je ook andere spieren aan het werk zet. Het houdt gelijk je conditie op peil. Dus eigenlijk 2 vliegen in 1 klap.
Gaat mijn man nu lopen? Natuurlijk! Die heeft zijn zinnen gezet op die marathon en daarna gaat hij weer 3 maanden rust houden, zodat alles weer goed kan herstellen en vervolgens gaat hij zich weer concentreren op de marathon van Lissabon die in het najaar al gepland staat.